سخن سر دبیر

سخن سر دبیر  

سلام همشهری عزیز 

بالاخره چاپ ماهنامه دوم هم پیش روی شماست ، از انتقاد ها و پیشنهاد های شما عزیزان کمال تشکر را  داریم .هرچند ماهنامه ما خالی از اشکال نبوده ولی استقبال خوب شما جوانان و همشهریان عزیز باعث دلگرمی ما شده و ما را مصمم تر کرده است که به فعالیت خود ادامه دهیم.

ما مجموعه دست اندرکاران ماهنامه "دستگرد نامه" سعی برآن داریم که یک ماهنامه طنز و البته اجتماعی را به شما ارائه بدهیم  یعنی "نوش" را در کنار "نیش" عرضه کنیم.

یکی از انتقاد های بجای شما عزیزان کم بودن مطالب ماهنامه و کیفیت چاپ آن بوده ، جالب است بدانید که دست اندرکاران این ماهنامه ، شماره اول را با هزینه شخصی خودشان به چاپ رسانده و از ارگان خاصی بودجه ایی به آن اختصاص نیافته و هدفمان این بوده و هست که به جایی و ارگانی تکیه نکنیم بنابراین به اندازه وسعمان خرج نمودیم. البته امید است که با همکاری افراد دلسوز و فهیم شهرمان شماره به شماره  بر کیفیت مطالب و چاپ و تعداد صفحات آن بیافزائیم.

قسمتی از سفر نامه ناصر خسرو در مورد دستگرد

از شهر صفاهان که گذر کردمی به شهری رسیدمی که نام خورزوق داشتندی ، از آن نیز همی گذشتمی تا به شهری رسیدمی که نام دستجرد یا همان دستگرد را داشتندی . از دور گلدسته هایی نمایان بودندی که بعدها فهمیدندی که امامزاده ایی به نام "ادهم" در آن خواباندندی ، اشجار و درختان کنار خیابان را سوراخ فراوان دیدمی که علت آن را نفهمیدمی گویا مسئولان شهر هم از آن اطلاع چندانی نداشتندی ، خیابانهایی که من به نظاره نشستمی هیچ کدام چراغ راهنمایی نداشتندی ، اما مردم را همی خوشحال دیدمی چون از گزمه و پلیس خبری نبودی و مرکب و اتومبیل خود را هر جا که خواستندی رها کردی یا پارک نمودی.

خیابان اصلی دستگرد را ، دو طرف، مغازه هایی بودندی که همه کسبه صندلی ها بیرون نهاده  و از بیکاری مردم را به نظاره بودندی ، از عجایب این شهر ، دست اندازهای فراوان بودی که هر نقطه از شهر نمایان بودی . اما کسی و مخصوصا راکبین موتوری محلی به آن ننهادی ، گویا پول مسئولین زیادی بودی که خرج این کار نمودی .

این شهر را سه میدان بودی ، میدان امام ، میدان مهارت ، میدان موعود و چیزی شبیه علف و چمن در آن بکاشتی و نام آنرا فضای سبز نهادی . در کوی و برزن قولنج گرفتمی چون چاله چوله فراوان بودی و مرکب ما زهوار در رفته شدی و آه از نهاد آن در آمدی. هرچه گشتمی کاروانسرا یا هتلی یا مهمانخانه ایی ندیدمی بناچار کاسه کوزه جمع کردمی و از آن شهر فرار نمودمی!!